From English-Turkish FreeDict Dictionary ver. 0.3:
hitch /hˈɪtʃ/
1. çekiş
2. ilişme, ilişiklik
3. engel, mâni, arıza
4. topallama, aksama
5. bağlantı parçası
6. (den) volta, bağ, adi duğüm
7. (A.B.D), (k.dili.) askerlik süresi. hitchhike otostop yapmak. without a hitch pürüzsüz olarak, hadisesiz bir şekilde.
From English-Turkish FreeDict Dictionary ver. 0.3:
hitch /hˈɪtʃ/
1. ip ile bağlamak
2. bağlamak, iliştirmek, takmak
3. topallayarak yürümek
4. çekelemek
5. (k.dili.) evlenmek
6. takılmak, yakalanmak, ilişmek
7. (A.B.D), (argo) otostop yapmak. hitch on to bir şeye bağlamak. hitch one's wagon to a star yüksek bir gayeye bağlanmak, yüksek bir ideal peşinde koşmak. hitch up e koşmak (at) hitching post yuların bağlandığı kazık.