From English-Turkish FreeDict Dictionary ver. 0.3:
branch /bɹˈantʃ/
1. dal, kol, şube, bölüm
2. akarsu kolu: dal budak salmak
3. kollara ayrılmak, şubelere ayrılmak
4. bölmek, ayırmak
5. elişi ile süslemek. branch off ikiye ayrılmak
6. konu dışına çıkmak. branch out geniş1emek, yayılmak, dal budak salmak. root and branch baştan başa, tamamen. brartchleti ufak dal. branchy dallı budaklı.