From English-Turkish FreeDict Dictionary ver. 0.3:
block /blˈɒk/
1. büyük parça (ağaç, kaya v.b.)
2. bitişik bir sıra bina
3. blok
4. iki kavşak arasındaki mesafe
5. tahta tezgah
6. mezatlarda tellalın üzerinde satış yaptığı tahta
7. üzerinde kelle uçurulan tahta
8. şapka kalıbı
9. makara
10. (d.y.) sinyalleri beraber çalışan hat bölümü
11. engel, mania
12. (psik.) bilinçdışı engel
13. tıkamak, kesmek, kapamak, önünü kesmek
14. döviz muamelesini kısıtlamak veya durdurmak. blockhead kalın kafalı kimse, dangalak kimse. block and tackle palanga. blockbuster büyük uçak bombası. blockbusting (A.B.D.) bir mahallenin sakinlerini evlerinin kıymeti düşecek korkusuyla evlerini ucuza satmaya teşvik etme. blocked funds (tic.) bloke edilmiş fonlar. block out taslak yapmak. block print basma block up kapamak
15. (bir arabayı) tahtalar üzerine oturtmak. children' blocks kutu şeklinde oyuncak tahtalar. go to the block mezada çıkarılmak
16. idama gitmek