From English-Turkish FreeDict Dictionary ver. 0.3:
bad /bˈad/
1. (worse, worst) kötü, nahoş
2. değersiz
3. kifayetsiz
4. yanlış, kusurlu
5. geçersiz
6. bozuk, zararlı
7. keyifsiz, hasta
8. pişman, müteessir
9. şiddetli, sert
10. çürük. in bad (k.dili.) güç durumda. be bad at something bir şeyi becerememek. bad debt şüpheli alacak, tahsili mümkün olmayan alacak. bad money kalp para. feel bad kendini iyi hissetmemek. go from bad to worse gittikçe fenalaşmak, daha beter olmak. go to the bad fena yola sapmak, baştan çıkmak. have bad blood between arada husumet olmak